صعود تیم پرسپولیس بلویری به مرحله بعد

{ دلنوشته های یک دوست}

دوست دارم بگذرد این لحظه ها تا زخود بگذرم امروز تا جدا باشم از اه و افسوس رو به ویرانی تن، رو به خاموشی تو با توام ای هوس سنگی و معیوب با توام، هی با توام تو که از پنجر ه ی خانه ما رد شده ای کفش ویرانی من پا کردی تو که لالایی شب های درازم بودی سالهاست در ترک خانه ی من جا کردی سنگ بر گوشه ی قلبم زده ای نه نشان بلکه سراپا تو به من بد کردی ((می روم تا زتو دورش سازم)) می روم تا سحر از گوشه دنج بنشینم وتماشا بکنم مثل پروانه بسوزم ونگاهش بکنم

ابدیت

حالم این روزها پرشده از ادمهای دور ور انگار قاصدکی رها شده در غبار سنگین و نگاهای هیز جوانی ودل، گره خورده ی به زلف پریشان ثانیه ها برای چشیدن طعم استخوان هایم به مهمانی شب های دراز بیداری دعوت شده بودم و هر شب خوابم نمی برد پشت لالایی دخترک مظطرب شب و انگار باید سوار بر قطار می رفتم تا جایی که پر بود از ابدیت ومفهومی روشن از زندگی و تا جایی که اثری از من نباشد..................